Van Marokko naar Mauritanië en Senegal

Vanuit Marokko hadden we lange wachtrijen bij de grens. Van daar door niemandsland, waar van alles ligt. Van wasmachines tot auto’s en daarbuiten liggen nog landmijnen. Dit stukje is 3 kilometer onverhard vol rotsen en gaten in de weg. Dan kom je bij de grens van Mauritanië. Ook daar was weer een lange wachttijd. Ook werden er foto’s en vingerafdrukken gemaakt. Na 2 uurtjes konden we weer verder rijden.
Net over de grens van Mauritanië rijdt de ijzeren trein. Dit is de langste enkelspoortrein voor ijzererts ter wereld. De treinen zijn soms wel een kilometer lang. Bijzonder om te zien! We zijn onderweg ook nog gestopt bij de goudzoekers. Mauritanië is rijk aan natuursteen, maar ook aan goud.
Dan richting ons nachtverblijf: een grote tent midden in de woestijn. Natuurlijk kwamen er onderweg verschillende auto’s vast te staan. Na veel trek en duw werk kwamen we er allemaal aan. Met zijn allen hebben we in de tent gegeten en daarna in het donker weer door het zand. Met de lokale bewoners konden we meerijden naar het dorp voor een feestavond speciaal voor ons georganiseerd. Dit alles was onder controle van de militaire escorte. Het was een grappige avond met allerlei bedankjes richting de organisatie. Daarna weer terug naar onze tent, waar we prima hebben geslapen. Het toilet is de grote zandbak waar we in staan..

De volgende dag op weg naar Nouakchott, de hoofdstad van Mauritanië. Onderweg zijn we langs een ziekenhuis gegaan waar veel hulpgoederen door de verschillende teams worden uitgeladen. Zo hebben we allemaal weer een beetje ruimte gekregen in de auto. In Nouakchott hebben we weer goed geslapen, waarna we verder op weg konden richting Senegal.

De weg naar Senegal is bar slecht. Het kostte veel uren om kilometers te maken. Onderweg een korte pauze voor koffie en daarna snel weer verder. Maar het uitzicht en de verschillende kleuren zand maken veel goed. Nog een stukje van 35 kilometer waar de weg was vernieuwd, voordat we offroad gaan rijden door een prachtig natuurgebied. Hier hebben we veel vogels, krokodillen, een leguaan en een aardvarken (broertje van het wilde zwijn) gezien. En toen kwamen we eindelijk in Senegal aan. Het een naar laatste land van de challenge.

Vandaag hebben we een (vervroegde) rustdag, vanwege een feestdag hier. Rijden zou dan alleen aansluiten in vele kilometers file en drukte betekenen. Morgen gaan we starten met de laatste kilometers richting Gambia.

Ondertussen in Gambia brengt Joke vandaag een bezoek aan de school in Sinchu Alhagie. Omdat het bezoek hier de vorige keer erg kort was, gaat ze vandaag verdere afspraken maken met de schoolleiding. Ook gaat ze met mister Abdoulie naar het tegelwerk kijken en horen wat de staat van het werk is voor het tweede tijdelijke lokaal. Daarna gaat ze op zoek naar een ijzerzaak, waar ze een lier kan laten maken voor de waterput van de Tawuto school. Dit, omdat we een onverwachte extra schenking hebben gekregen voor dit doel vanuit één van de Challenge deelnemers.